"Cafe le Monde" Marta Florek
Pamiętam stolik w Cafe le Monde, przy oknie
Świat cały przesiadywał tam
Można tam wypić dobre espresso za grosze
I grosze wystarczyły nam
Pamiętam zmierzchy w Cafe le Monde, przy tobie
Wciąż twoją twarz w oczach mam
Nie kosztował nic ani zmierzch, ani świt
Czas nas nie kosztował nic
Czas nas nie kosztował nic
Lubiłam nasze długie rozmowy, o niczym
Bo nie liczyło się nic
Bo my dla siebie przecież byliśmy wszystkim
W Cafe le Monde powietrzem można żyć
Pamiętam też głośny kelnera śmiech,
Gdy zamówiłeś deszcz
Bujałam z Tobą w Cafe le Monde w obłokach
Słowa nas niosły jak wiatr
Z daleka już witał nas starszy kelner
Pianista wciąż dla nas gra
Tacy bogaci w miłość i parę groszy
To wystarczyło nam
Nie kosztował nic ani zmierzch, ani świt
Czas nas nie kosztował nic
Czas nas nie kosztował nic
Tak czasem chcę wrócić do Cafe le Monde…
Kuba Badach - "Prosta piosenka"